Ένας τρελός γάμος σεν Τροπέ: Μικ και Μπιάνκα Τζάγκερ

Αυτή η ιστορία ξεκινά όταν ο Μικ Τζάγκερ ναύλωσε ένα αεροπλάνο για να πετάξει 75 φίλους που έμαθαν για τον γάμο μόλις την προηγούμενη μέρα, συμπεριλαμβανομένων των Πολ ΜακΚάρτνεϊ και της οικογένειάς του, Ρίνγκο Σταρ, Πίτερ Φράμπτον και Ρόνι Γουντ (που δεν θα έμπαιναν στους Stones για άλλα τέσσερα χρόνια. ), από το Ηνωμένο Βασίλειο στο Σεν Τροπέ. Καθώς ο ΜακΚάρτνεϊ και ο Σταρ είχαν εμπλακεί σε μια σκληρή δικαστική διαμάχη, κάθονταν πολύ μακριά.

Ο Τζάγκερ και η αγαπημένη του αντιμετώπισαν το πρώτο τους σημαντικό εμπόδιο το πρωί του γάμου, όταν η Μπιάνκα ανακάλυψε ότι σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία, το ζευγάρι έπρεπε να ξεκαθαρίσει «ποια περιουσία είχαν από κοινού». Μόνο τότε έμαθε «πόσο λίγο ήταν αυτό» και «απείλησε να το ακυρώσει, αντιμετωπίζοντας τον Τζάγκερ με την προοπτική της πιο ταπεινωτικής ανατροπής μπροστά στους συνομηλίκους του. Τελικά υποχώρησε».

Το εμπόδιο νούμερο δύο ήρθε επίσης χάρη στη γαλλική νομοθεσία, η οποία δήλωσε ότι πριν από την εκκλησιαστική τελετή - την οποία ο Τζάγκερ είχε χορογραφήσει με τον πάστορα - έπρεπε να γίνει μια πολιτική τελετή στο δημαρχείο, η οποία ήταν ανοιχτή στο κοινό.

Ο Τζάγκερ ήλπιζε να κρατήσει μακριά τους παπαράτσι, αλλά ακόμη και ο δήμαρχος της πόλης δεν μπορούσε να παρακάμψει τον νόμο ή να αρνηθεί την είσοδο στους εκατοντάδες φωτογράφους που είχαν πετάξει χωρίς να έχουν ιδέα για την καλή τους τύχη. Όταν τελικά έφτασαν η νύφη και ο γαμπρός, αργά και ήδη ιδρωμένοι, περνώντας όσο καλύτερα μπορούσαν μέσα από τα πλήθη των πιεστηρίων, των παραθεριστών και των καουτσούκ, «εμφανίστηκαν παρενοχλημένοι και αμυδρά σοκαρισμένοι».

Καθώς τα φλας της κάμερας μόλις λίγα μέτρα μακριά από το ζευγάρι κυριάρχησαν στην τελετή, οι γονείς του Τζάγκερ, «για τους οποίους ήταν πάντα ο «Μάικ», στάθηκαν στη μέση αυτού του χάους, μοιάζοντας χωρίς έκπληξη με ανθρώπους που έβλεπαν τον γιο τους να χάνεται σε έναν τρελό νέο κόσμο. Η θέση τους στη δεξιά πλευρά του γιου τους είχε σφετεριστεί από τον [επικεφαλής της Atlantic Records] Ahmet Ertegun. Ήταν ο μπαμπάς τώρα».

Μόλις η τελετή μεταφέρθηκε στην εκκλησία, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων των Stones, Les Perrin, που βρέθηκε υπεύθυνος για αυτή την τρέλα, έβαλε τον ιερέα να κλειδώσει τις πόρτες της εκκλησίας. Αυτό οδήγησε στην ατυχή περίπτωση του Τζάγκερ να πρέπει να χτυπήσει την πόρτα σαν κοινός για είσοδο, μπροστά στους φωτογράφους.

Στη δεξίωση, αστέρια όπως η Julie Christie και η Brigitte Bardot χόρεψαν το Frug υπό τους ήχους ενός all-star jam που περιλάμβανε τους Stephen Stills, Terry Reid και μέλη του Santana, για να αναφέρουμε μερικά. Ο Κιθ Ρίτσαρντς θα είχε συμμετάσχει, αλλά «εξαιρέθηκε ανάσκελα με το στόμα ανοιχτό». (Ένας παρευρισκόμενος θα ορκιζόταν αργότερα στον συγγραφέα ότι ο Ρίτσαρντς φορούσε ναζιστική στολή στην τελετή.)

Κατά την αφήγηση του γάμου, το γεγονός ήταν τόσο χαοτικό που «τρεις άντρες — ο Ρίτσαρντς, ο σαξοφωνίστας Μπόμπι Κις και ο [σκηνοθέτης] Ρότζερ Βαντίμ — ισχυρίστηκαν όλοι ότι ήταν κουμπάροι». Ακόμα και η νύφη μπερδεύτηκε με τα γεγονότα. Αργότερα ισχυρίστηκε σε κάποιους ότι ο ντράμερ του Who, Κιθ Μουν, «εισέβαλε» στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που μοιραζόταν με τον Μικ. Ο συγγραφέας ανακάλυψε ότι ο Μουν ήταν καθ' οδόν για μια παράσταση με το συγκρότημά του εκείνη την εποχή.

«Ο γάμος του Τζάγκερ ήταν ο πιο άθλιος ελεύθερος για όλους στην ιστορία τόσο της ροκ όσο και του γάμου και τρομερά ντροπιαστικός για όλους τους βασικούς συμμετέχοντες», γράφει ο Χέπγουορθ.

Ο πιο απογοητευμένος συμμετέχων μπορεί κάλλιστα να ήταν ο πατέρας του Τζάγκερ, ο Τζο, ο οποίος «έμοιαζε και ένιωθε σαν ξένος τη μεγαλύτερη μέρα του μεγαλύτερου γιου του». Κατά τη διάρκεια δύο χωριστών όρκων και της τελετής, δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να χαρίσει το δώρο του στον γιο του και στη νέα νύφη του, το οποίο άφησε μαζί του την εκδήλωση. Μιλώντας αργότερα σε έναν δημοσιογράφο, η άποψη του πατέρα του για την ημέρα συνοψίστηκε με το εξής: «Ελπίζω ο άλλος γιος μου να μην γίνει σούπερ σταρ».

Ολοκλήρωση αγοράς η ιστορία όταν οι Rolling Stones νοίκιασαν μια πολυτελή βίλα στο Villefranche που οδήγησε σε μια διάρρηξη και τη σύλληψή τους από τη γαλλική αστυνομία.