Snelkoppelingen
Een gekke bruiloft in Saint-Tropez: Mick en Bianka Jagger
Dit verhaal begint toen Mick Jagger een vliegtuig charterde om 75 vrienden te vervoeren die pas de dag ervoor van de bruiloft hoorden, waaronder Paul McCartney en zijn familie, Ringo Starr, Peter Frampton en Ronnie Wood (die zich pas vier jaar lang bij de Stones zou voegen). ), van Groot-Brittannië tot Saint-Tropez. Terwijl McCartney en Starr verwikkeld waren in een harde juridische strijd, zaten ze ver uit elkaar.
Jagger en zijn geliefde stonden op de ochtend van de bruiloft voor hun eerste grote obstakel, toen Bianca ontdekte dat het echtpaar volgens de Franse wet duidelijk moest maken ‘welk bezit ze gemeenschappelijk hadden’. Pas toen ontdekte ze ‘hoe weinig dit was’ en ‘dreigde ze het af te blazen, waarbij ze Jagger confronteerde met het vooruitzicht van de meest vernederende ommekeer in het bijzijn van zijn collega’s. Uiteindelijk gaf ze toe.”
Obstakel nummer twee kwam ook voort uit de Franse wet, die bepaalde dat vóór de kerkelijke plechtigheid – die Jagger samen met de pastoor had gechoreografeerd – er een burgerlijke plechtigheid moest plaatsvinden op het gemeentehuis, dat voor het publiek toegankelijk was.
Jagger had gehoopt de paparazzi op afstand te houden, maar zelfs de burgemeester van de stad kon de wet niet negeren of de toegang weigeren aan de honderden fotografen die waren ingevlogen zonder enig idee van hun geluk. Toen de bruid en bruidegom uiteindelijk arriveerden, laat en al zwetend, en zich zo goed als ze konden een weg baanden door de menigte persmensen, vakantiegangers en rubberneckers, leken ze ‘geïntimideerd en lichtelijk geschokt’.
Terwijl cameraflitsen op slechts een paar meter afstand van het stel de ceremonie domineerden, stonden Jaggers ouders, 'voor wie hij altijd 'Mike' was, midden in deze chaos en leken niet verrassend op mensen die hun zoon zagen verdwijnen in een waanzinnige nieuwe wereld. Hun plaats aan de rechterkant van hun zoon was overgenomen door Ahmet Ertegun, hoofd van Atlantic Records. Hij was nu de vader.”
Toen de ceremonie eenmaal naar de kerk was verplaatst, liet de PR-persoon van de Stones, Les Perrin, die zichzelf verantwoordelijk achtte voor deze waanzin, de priester de kerkdeuren op slot doen. Dit leidde tot het ongelukkige geval waarin Jagger als een gewone burger op de deur moest bonzen om binnen te komen, in het volle zicht van de fotografen.
Bij de receptie dansten sterren als Julie Christie en Brigitte Bardot de Frug op de klanken van een all-star jam met Stephen Stills, Terry Reid en leden van Santana, om er maar een paar te noemen. Keith Richards zou meegedaan hebben, maar hij “viel flauw op zijn rug met zijn mond open.” (Eén deelnemer zou later bij de auteur zweren dat Richards tijdens de ceremonie een nazi-uniform droeg.)
Bij het vertellen van het huwelijk bleek de gebeurtenis zo chaotisch te zijn geweest dat “drie mannen – Richards, saxofonist Bobby Keys en [filmregisseur] Roger Vadim – allemaal beweerden getuige te zijn geweest.” Zelfs de bruid raakte in de war over de feiten. Later beweerde ze tegen sommigen dat Who-drummer Keith Moon de hotelkamer was binnengevallen die ze met Mick deelde. De auteur ontdekte dat Moon op dat moment onderweg was naar een show met zijn band.
"De Jagger-bruiloft was de armste bruiloft in de geschiedenis van zowel rock als huwelijk, en uiterst gênant voor alle belangrijke deelnemers", schrijft Hepworth.
De meest neerslachtige deelnemer was misschien wel de vader van Jagger, Joe, die ‘eruitzag en zich voelde als een vreemdeling op de grootste dag van zijn oudste zoon.’ Gedurende twee afzonderlijke geloften en de ceremonie heeft hij nooit de kans gehad om zijn zoon en nieuwe schoondochter zijn geschenk te overhandigen, waardoor de gebeurtenis bij hem bleef. Toen hij daarna met een verslaggever sprak, werd de mening van zijn vader over de dag samengevat met: "Ik hoop dat mijn andere zoon geen superster wordt."
