Een boze koning, zijn tienerprostituee en de duurste villa's ter wereld

Dit is het verhaal achter twee van de grootste en duurste villa’s ter wereld – gekocht met bloedgeld, als geschenk aan een prostituee die minnares wordt:

De boze koning

King Leopold II was the evil Belgian King who exploited the Congo. A pedophile and white supremacist extraordinaire, he was once dubbed “Satan and Mammon in one person.” The ambitious and greedy king kick-started Europe’s so-called “Scramble for Africa” in the 1880s.

He shrewdly convinced the world that his bloody and enormously lucrative land-grab in the Congo was for humanitarian reasons. Instead, it was pure greed and approximately 1.1 billion he stole from the Congo went to financing his lavish lifestyle and spoiling his mistresses with gifts. The atrocities he oversaw were unknown to the outside world for years. Leopold told European and American powers that he was only in Africa to save the natives from the Arab slavers and bring Christianity to what Stanley dubbed the “Dark Continent.”

Dankzij de Britse wapens en technologie konden “een paar duizend blanke mannen die voor de koning werkten zo’n twintig miljoen Afrikanen domineren”, aldusDe geest van koning Leopold. They turned the Congo into a massive forced labor camp, mainly involving the harvesting of wild rubber. Whomever resisted was either murdered or had their hands and feet chopped off with a machete — including women and children.

Leopold noemde zijn kolonie Kongo-Vrijstaat, al was dat allesbehalve het geval.

Maar ze deden meer dan alleen maar domineren. Hun wreedheid – het terloops platbranden van dorpen, het neerschieten van Afrikanen voor de lol, het martelen van hen, het amputeren van ledematen, het dwingen van hen tot werken totdat ze omvielen of werden doodgesjord – was meer dan sadistisch. Een van de favoriete wapens was de chicotte, een wrede zweep gemaakt van nijlpaardhuid die blijvende littekens achterliet. Twintig beroertes ervan zorgden ervoor dat de slachtoffers bewusteloos raakten, en honderd of meer beroertes waren vaak fataal.

Als dat allemaal nog niet erg genoeg was, had Leopold een Jeffrey Epstein-achtige voorliefde voor minderjarige, bij voorkeur ‘maagdelijke’ meisjes….

De tienerprostituee

De koning ontmoette zijn minnares, Blanche Zélie Joséphine Delacroix (later known as Caroline Lacroix), when she was a 16-year-old Romanian-born prostitute 1899 (the King was 65 at the time). And as an even younger girl, instead of being in school, she was the mistress of Antoine-Emmanuel Durrieux, a former officer in the French army, who supported the two of them by betting on horse races. When his luck soured, he became a form of pimp, prostituting her to well-born clients to pay his gambling debts.

Op een dag in 1900, terwijl hij in Parijs woonde, was Leopold II van België aan het winkelen voor nog een andere minnares en hoorde van haar ‘aantrekkingen’. Er werd een bijeenkomst geregeld voor de volgende dag; Blanche ging naar een afgelegen kamer, waar Leopold arriveerde met twee assistenten die haar interviewden. Leopold was tevreden en nodigde Blanche met hem uit naar Oostenrijk; de volgende dag arriveerde een grote som geld, samen met enkele lege koffers, omdat Leopold wist dat ze graag kleding kocht.

Als zestienjarige (vergeleken met Leopolds leeftijd van 65) werd Caroline's relatie met de oude koning al snel algemeen bekend, waardoor Leopold als wellustig en verliefd werd bestempeld. Hoewel Leopold eerder affaires was aangegaan met andere minnaressen (wat hem de bijnaam 'De Koning der Belgen en Schoonheden' opleverde), was zijn affaire met Caroline uniek, en vooral de Belgische pers genoot jarenlang van het publiceren van hun affaire.

Leopold verkwistte haar grote sommen geld, landgoederen, geschenken en een adellijke titel,baronne de Vaughan(Barones Vaughan), en gaf haar ook een geschenkVilla Leopoldain 1902. Ze reisde regelmatig naar Parijs om haar kleding- en hoedenmaker te bezoeken, en schepte ooit op dat ze bij één gelegenheid in één winkel drie miljoen frank aan jurken had uitgegeven. Door deze cadeautjes was ze zeer impopulair, zowel bij het Belgische volk als internationaal.

Rond deze tijd kreeg Leopold steeds meer kritiek vanwege zijn door hebzucht veroorzaakte acties in de Congo-Vrijstaat, die hij behandelde als zijn eigen persoonlijke kolonie. Haar impopulariteit in België nam dramatisch toe toen de bevolking begon te beseffen dat alle rijkdommen van Leopold uit Congo niet ten goede kwamen aan zijn land, maar eerder aan hemzelf en zijn jonge minnares. Omdat ze grotendeels profiteerde van de inkomsten van de koning uit de kolonie, werd ze bekend alsLa Reine du Congo("De koningin van Congo").

Ze beviel later van de twee onwettige zonen van de koning (één geboorte vond plaats in de villa Les Cèdres).

Zij en Leopold trouwden tijdens een religieuze ceremonie toen hij 74 jaar oud was. Slechts vijf dagen later stierf hij.

Their failure to perform a civil ceremony rendered the marriage void under Belgian law. After the King’s death, it was soon discovered that he had left her numerous properties, items of high material value, Congolese bonds, and other valuable sources of income – all of which turned her into a multimillionaire.

Zeven maanden na de dood van Leopold trouwde ze met Durrieux, de man die haar had gepimpt toen ze een tiener was, en met wie ze Leopold gedurende hun hele relatie had bedrogen. Durrieux hielp haar de benodigde papieren te stelen om haar geërfde fortuin veilig te stellen en beschermd te houden tegen Leopolds andere familieleden.

For years, the Belgian government and Leopold’s three estranged daughters attempted to recover some of this wealth, with varying success. Since most of Leopold’s wealth was hidden, his offspring from previous marriages received very little in the end, and she and Durrieux got the last laugh.

Caroline en Durrieux scheidden kort daarna, en ze kon het grootste deel van haar rijkdom intact houden (hoewel ze zich bij Durrieux vestigde en hem een bedrag van een miljoen dollar gaf om de voogdij over haar twee zoons te behouden). Verschillende vrijers, zoals graaf Boni de Castellane en Gaston Bonnefoy, waren naar verluidt verloofd of in haar geïnteresseerd, vooral na haar scheiding.

De extravagante villa's aan de Franse Rivièra

Even before becoming King of the Belgians, Leopold II discovered the breathtaking beauty of the Côte d’Azur. In 1895, the king stayed at the Grand Hôtel de Nice, and purchased a big property in Villefranche.

Leopold II raakte voor het eerst geïnteresseerd in Saint Jean Cap Ferrat in 1899. Aanvankelijk kocht hij een kleine villa (die tegenwoordig Ibéria heet) dichtbij het Passable-gebied, met een privéhaven waar hij zijn jacht Clementine kon aanmeren tijdens zijn reizen naar de Cote. d'Azur.

From this time, his purchases became gigantic. He paid people to investigate the area and to find pieces of land for sale and the king used an intermediary to obtain the lowest price. To hide his extravagance from the citizens of Belgium, his purchases were not done in his name, but under companies.

Na een paar jaar werd de koning van België eigenaar van de hele westkant van de Cap Ferrat – ruim 50 hectare. Gelukkig is Leopold slechts een voetnoot op het huidige Cap Ferrat, waar zijn nalatenschap in het verleden begraven ligt en waar de schoonheid van de villa's ondanks hun herkomst voortleeft. Hier zijn de verhalen achter de twee belangrijkste villa’s:

La Leopolda in Villefranche Sur Mer

Villa Leopolda werd in 1902 gekocht door koning Leopold II van België en staat op een landgoed van 50 hectare op een van de duurste gronden aan de Franse Rivièra. Het uitgestrekte pand, dat wordt beschreven als het op twee na grootste huis ter wereld, heeft 19 slaapkamers, 14 badkamers, meerdere zwembaden, een bowlingbaan, een bioscoop en een twintig hectare grote boomgaard met olijf- en fruitbomen waarvoor een team van 50 man nodig is. Tijd voor tuinmannen om er gewoon voor te zorgen. De villa staat niet alleen bekend om het beste uitzicht op zee in Zuid-Frankrijk, maar ligt ook op een onberispelijk terrein van 10 hectare dat helemaal doorloopt tot aan de badplaats Villefranche-sur-Mer.

Later werd de villa eigendom van een vrouw die haar geld verdiende door een erfenis van twee echtgenoten die onder zeer verdachte omstandigheden werden vermoord, waardoor velen dachten dat ze hen had vermoord. Ze ging van een leven in armoede in Brazilië naar een leven in Monaco als een van de rijkste vrouwen ter wereld.

Hier is het ongelooflijke verhaal achter deze villa: Villa Leopolda en moord in een penthouse in Monaco.

Les Cèdres in Cap Ferrat

Ondanks dat Les Cèdres een paradijs werd, koos koning Leopold II ervoor om er te wonen Monaco in plaats daarvan, en Cap Ferrat werd de thuisbasis van zijn tienerminnares. Cap Ferrat was de ideale plek voor een illegale liefdesaffaire, goed verborgen voor nieuwsgierige blikken. De koning vestigde Blanche in de voormalige villa Vial in Passable, omgedoopt tot “Radiana” totdat zijn uitbreidings- en renovatieproject voltooid was en het werd omgedoopt tot “Les Cèdres”. Een gouden gevangenis met panoramisch uitzicht op zee, te midden van weelderige vegetatie. Blanche bracht haar dagen alleen door in Les Cèdres, wachtend op haar koninklijke minnaar die haar verbood uit te gaan of andere bezoekers te ontvangen.

Later, the villa was sold for €200 million (it had been on the market for €1 billion) to the Ukraine’s most wealthy oligarch.

Hier is het hele verhaal achter deze villa: Villa les Cèdres, a Controversial Oligarch, and a Cruel King.

Meer willen? Hier is een lijst met beroemde villa's, de beroemdheden die ze bezaten, en de gekke dingen die daar gebeurden.